Voor het eerst in de geschiedenis was de Koninklijke Golf Club van België gastheer voor de nationale Interclubfinales in de verschillende categorieën. Een primeur die vraagt om meer, want het parcours van de Ravenstein leent zich uitermate goed tot dit type van evenementen. Dat geldt ook voor zijn ligging, want Tervuren ligt halfweg Antwerpen en Waals-Brabant, van waaruit ook dit keer de meeste fans zich meldden. Zij kwamen hun teams aanvuren onder een stralende zon.
In Men I veroverde Rinkven zijn 3e titel van Belgisch kampioen. Geen unicum, want dat deed het ook al in 2008-09-10, maar de trofee dit jaar betekende wel hun 10e titel sinds de eersteling in… 2005. In de finale haalden de Noord-Antwerpenaren het met 5-2 van Ternesse, dé grote verrassing van deze Interclubs, want de andere Antwerpse club had liefst vier teams in de finales: Men I, Men II, Men III en Men IV! Het resultaat van prachtig voorbereidend werk in de club van Wommelgem en met name van zijn Schotse headpro Allan McLean. Zo waren zijn beide zonen, samen met Lars Masyn, de bewerkers van de successen in de poules, vervolgens in de kwartfinale tegen Keerbergen en op zaterdag in de halve finale tegen gastheer Ravenstein. Op zondag en na een gelijkspel in de foursomes voor de middag konden ze evenwel niet optornen tegen Rinkven.
‘Wij lieten onze ervaring spreken door dit keer onze ervaren spelers de fairways op te sturen samen met onze jonge Oekraïner Lev Grinberg’, aldus Jurgen Van der Elst, capitain Men I van Rinkven. ‘Maar het blijft natuurlijk het werk van een volledig team waarbij iedereen zijn steentje moet bijdragen. In golf staan de Interclubs voor de enige periode in het jaar waarbij het collectief voorrang heeft op het individu.’
Dat klopt helemaal, ook al moet we onderstrepen dat Stefan Quy (die dit weekend 54 holes speelde, ondanks een zware val met de fiets drie dagen eerder) en Diederik van Doorselaer in de singles zekere waarden blijven.
In Ladies I veroverde Rigenée eindelijk de titel die het al najoeg sinds 2018. Het won met 4-3 van Ravenstein dat zijn terreinvoordeel dus net niet wist te benutten. Nadat ze in de voormiddag de beide foursomes op het nippertje hadden binnengerijfd, haalden de Waals-Brabantse dames de beslissende punten binnen via Margaux Vanmol en vooral dankzij Emma Defleur. Zij scoorde tegen Victoria Dellicour op de 19e hole een putt van 3m voor birdie. Dit nadat Dellicour zelf op hole 18 een onwaarschijnlijke putt van 8m had binnengerold om in een zinderende sfeer de play-off af te dwingen! ‘Het is onze 11e titel sinds de eerste in 1998. We lagen er echt op gebrand om deze beker te heroveren’, aldus captain Nathalie Descampe. ‘Onze ervaring gaf de doorslag, samen met onze mentale kracht. Iedereen droeg zijn steentje bij, ook de jongsten, zoals Laure Martin die heel goed presteerde in de poules en in de halve finale tegen Waterloo voor het beslissende punt zorgde. Ons team heeft een nieuw elan gevonden en dat geldt ook voor de club, want wij hadden drie teams in de finales.’ ‘Wij trokken aan het kortste eind, ook al geloofden we in de overwinning, zelfs na het verlies van de beide foursomes’, aldus Anne Marien, al vijf jaar captain Ladies I.’
‘Wij zijn evenwel zeer tevreden over ons parcours in de Interclubs, want wij wonnen van Waterloo, Latem en Sart-Tilman. Daar waren enkele wedstrijden bij op een zeer hoog niveau, zoals deze met Louise Cuyvers op Royal Hainaut. Zij haalde het daar dankzij een -3 van Savannah De Bock. Wij komen volgend jaar terug om te winnen. Dat zal met hetzelfde team zijn, want bijna alle meisjes zitten volgend jaar nog in het hoger middelbaar en zij kunnen blijven rekenen op het uitstekende werk van hun coach Ghislain Assant.’
Eveneens te noteren: de titels voor Bercuit in Men II, Ternesse in Men III, La Tournette in Men IV, Waterloo in Ladies II en Latem in Ladies III.
Dit jaar keerden heel wat teams met een goed gevoel terug naar hun club!
